ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ

Το λιπώδες ήπαρ, που ονομάζεται επίσης και στεάτωση, είναι το αρχικό στάδιο και η πιο συνηθισμένη διαταραχή της ηπατικής νόσου που σχετίζεται με το αλκοόλ. Χαρακτηρίζεται από υπερβολική συσσώρευση λίπους στο εσωτερικό των ηπατικών κυττάρων, γεγονός που καθιστά δυσχερή την λειτουργία του ήπατος. Συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα, αν και το ήπαρ μπορεί να διαταθεί και να αισθανθείτε κοιλιακή δυσφορία στο δεξιό υποχόνδριο. Το λιπώδες ήπαρ παρουσιάζεται σχετικά γρήγορα σε όλους σχεδόν τους ανθρώπους που πίνουν υπερβολικά. Η κατάσταση όμως υποχωρεί εάν σταματήσει η κατανάλωση αλκοόλ από τον ασθενή.

Η αλκοολική ηπατίτιδα είναι μια φλεγμονή ή οίδημα του ήπατος που συνοδεύεται από την καταστροφή των ηπατικών κυττάρων. Ένας στους τρεις ανθρώπου που πίνουν ποτά υψηλά σε περιεκτικότητα αλκοόλ αναπτύσσουν αλκοολική ηπατίτιδα, η οποία μπορεί να είναι ήπια ή σοβαρή. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, ίκτερο, ναυτία, έμετο, κοιλιακό άλγος και ευαισθησία. Στην ήπια μορφή του, η αλκοολική ηπατίτιδα μπορεί να διαρκέσει για χρόνια και προοδευτικά να προκαλέσει ηπατική βλάβη. Με τη διακοπή του αλκοόλ η βλάβη μπορεί να είναι αναστρέψιμη με την πάροδο του χρόνου. Στη σοβαρή και οξεία μορφή της, η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά – για παράδειγμα, μετά από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ – και μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.

Η αλκοολική κίρρωση είναι ο σοβαρότερος τύπος ηπατικής νόσου που σχετίζεται με το αλκοόλ. Η κίρρωση αναφέρεται όταν ο φυσιολογικός ιστός του ήπατος αντικαθίσταται με ουλώδη ιστό. Μεταξύ 10% και 20% των ανθρώπων που καταναλώνουν βαριά ποτά θα αναπτύξουν κίρρωση, συνήθως μετά από 10 ή περισσότερα έτη κατανάλωσης. Οτιδήποτε προκαλεί βλάβη στο ήπαρ για πολλά χρόνια μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό ίνωσης και ουλής. Η ίνωση είναι το πρώτο στάδιο του σχηματισμού ουλών στο ήπαρ. Όταν έχουμε συσσώρευση ουλών οι οποίες καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του ήπατος, αναφερόμαστε σε κίρρωση.

Τα συμπτώματα της κίρρωσης περιλαμβάνουν αυτά της αλκοολικής ηπατίτιδας, καθώς και τα ακόλουθα:

Έρευνες έχουν δείξει ότι η κίρρωση μπορεί να αναστραφεί, αν και αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε όλους τους ασθενείς. Η κίρρωση που προκαλείται από το αλκοόλ μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή του ασθενούς.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, δε θα οδηγήσει κατ’ ανάγκη σε κάποια ηπατική νόσο. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες κατανάλωσης του προγράμματος RARHA 2016 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κατανάλωση αλκοόλ χαμηλού ρίσκου, στην Ελλάδα η κατανάλωση χαμηλού ρίσκου για τους άντρες ανέρχεται στις 3 με 4 μονάδες αλκοόλ την ημέρα και για τις γυναίκες στις 2 με 3 μονάδες. Να σημειώσουμε ότι για την Ελλάδα μια μονάδα ισοδυναμεί με 10 ml, αλκοό δηλαδή μια μπύρα 500ml περιεκτικότητας 5% σε αλκοόλ. έχει 2,5 μονάδες.

Ωστόσο, εάν έχετε χρόνια ηπατική νόσο, ακόμη και μικρές ποσότητες αλκοόλ μπορεί να επιδεινώσουν την κατάστασή σας. Τα άτομα με ηπατική νόσο ή κίρρωση από οποιαδήποτε αιτία θα πρέπει να απέχουν πλήρως από το αλκοόλ.

Η ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνει κάποιος είναι ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου εμφάνισης αλκοολικής ηπατίτιδας. Ο κίνδυνος αυξάνει με τον χρόνο και την ποσότητα του αλκοόλ που πίνει ένας άνθρωπος. Ωστόσο συνεργικά στην κατανάλωση αλκοόλ, γνωρίζουμε ότι υπάρχον και άλλοι παράγοντες που παίζουν κάποιο ρόλο στην εμφάνιση αλκοολικής ηπατίτιδας.

Η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα που συμβάλει στην λιπώδη ηπατική νόσο.  Ο συνδυασμός παχυσαρκίας και αλκοόλ είναι πιο επιβαρυντικός στην εξέλιξη της νόσου.

Πολλοί άνθρωποι που πίνουν βαριά είναι υποσιτισμένοι, είτε επειδή διατρέφονται πλημμελώς λόγω απώλειας όρεξης και ναυτίας είτε επειδή το αλκοόλ και τα τοξικά παραπροϊόντα του εμποδίζουν τη διάσπαση και απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Και στις δύο περιπτώσεις, η έλλειψη θρεπτικών συστατικών συμβάλλει στη περαιτέρω βλάβη των ηπατικών κυττάρων

Τα γονίδια μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μεταβολίζει το αλκοόλ και μπορεί να προδιαθέσει κάποιον στον αλκοολισμό και στην ηπατική νόσο που σχετίζεται με το αλκοόλ.

Ο υψηλότερος κίνδυνος ηπατικής βλάβης φαίνεται να σχετίζεται με τα φυλετικά κριτήρια. Για παράδειγμα, τα ποσοστά αλκοολικής κίρρωσης είναι υψηλότερα στους Αφρο-Αμερικανούς και τους Ισπανόφωνους άνδρες σε σύγκριση με τους άνδρες του Καυκάσου.

Οι χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες, ιδιαίτερα η ηπατίτιδα B. Η συνδυασμένη επίδραση του αλκοόλ και της ιογενούς ηπατίτιδας στο ήπαρ έχει αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία του ήπατος, αλλά και την εξέλιξη είτε της ιογενούς είτε της αλκοολικής ηπατίτιδας.

Πολλοί άνθρωποι που πίνουν βαριά ποτά θα εμφανισουν λιπώδες ήπαρ ,αλκοολική ηπατίτιδα και τέλος αλκοολική κίρρωση με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, μερικοί από αυτούς μπορεί να αναπτύξουν κίρρωση χωρίς την εμφάνιση αλκοολικής ηπατίτιδας. Άλλοι μπορεί να έχουν αλκοολική ηπατίτιδα αλλά ποτέ να μην έχουν συμπτώματα. Επιπλέον, η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να επιδεινώσει την ηπατική βλάβη που προκαλείται από ηπατικές νόσους που δεν σχετίζονται με το αλκοόλ, όπως η χρόνια ηπατίτιδα Β.

Δεδομένου ότι η ευαισθησία ενός ατόμου στις τοξικές επιδράσεις του αλκοόλ μπορεί να ποικίλει ανάλογα με πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο, τα γονίδια και οι συνυπάρχουσες ιατρικές καταστάσεις, χρειάζεται να συμβουλευτείτε τη χρήση οινοπνεύματος με τον γιατρό σας.

Οι επιπλοκές από την αλκοολική ηπατική νόσο συνήθως συμβαίνουν μετά από χρόνια βαριάς κατανάλωσης αλκοόλ. Αυτές οι επιπλοκές μπορεί να είναι σοβαρές. Μπορούν να περιλαμβάνουν καταστάσεις σχετιζόμενες με το συκώτι που είναι συνέπεια της πυλαίας υπέρτασης όπως:

Δεδομένου ότι η ευαισθησία ενός ατόμου στις τοξικές επιδράσεις του αλκοόλ μπορεί να ποικίλει ανάλογα με πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο, τα γονίδια και οι συνυπάρχουσες ιατρικές καταστάσεις, χρειάζεται να συμβουλευτείτε τη χρήση οινοπνεύματος με τον γιατρό σας.

Η υποψία της αλκοολικής ηπατικής νόσου μπορεί να τεθεί με βάση το ιστορικό κατάχρησης αλκοόλ, εργαστηριακών ή ακτινολογικών ανωμαλιών ή ιατρικών καταστάσεων σχετικών με την ίδια την κατάχρηση. Οι εξετάσεις αίματος μπορεί να χρησιμοποιηθούν για αποκλεισμό άλλων ασθενειών του ήπατος. Εξετάσεις όπως ελαστογραφία ήπατος και η βιοψία μπορεί να κριθούν απαραίτητες για την διάγνωση της νόσου.

Αποχή: Εάν έχετε διαγνωστεί με αλκοολική ηπατική νόσο, το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για τον εαυτό σας είναι να σταματήσετε να πίνετε. Η αποχή είναι ο μόνος τρόπος για την αντιστροφή της ηπατικής βλάβης, ή σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, επιβραδυνση της επιδείνωσή της. Συζητήστε τις επιλογές θεραπείας με ειδικούς πάνω στο θέμα. Εάν είστε σωματικά εθισμένοι στο αλκοόλ, μπορεί να χρειαστεί ιατρική επίβλεψη σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης για την ασφαλή μείωση των επιπέδων οινοπνεύματος. Μπορεί να είναι επικίνδυνο να σταματήσετε να πίνετε πολύ ξαφνικά. Μια ταχεία μείωση του αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα στέρησης συμπεριλαμβανομένου του άγχους, της διέγερσης, των ψευδαισθήσεων και των επιληπτικών κρίσεων. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ένα πρόγραμμα που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες σας.

Μεταμόσχευση ήπατος: Για άτομα με προχωρημένη αλκοολική κίρρωση, η μόνη επιλογή θεραπείας μπορεί να είναι μεταμόσχευση ήπατος. Ωστόσο, οι ενεργοί αλκοολικοί δεν χαρακτηρίζονται συνήθως ως κατάλληλοι λήπτες οργάνων.

Διατροφική θεραπεία: Οι θρεπτικές ανεπάρκειες είναι πολύ συχνές σε άτομα με αλκοολική ηπατική νόσο. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει πιθανώς μια ειδική διατροφή, καθώς και βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής, για να καταπολεμήσει τις επιπτώσεις του υποσιτισμού και να σας βοηθήσει να κερδίσετε το βάρος αν χρειαστεί. Μπορείτε να απευθυνθείτε σε έναν διατροφολόγο που μπορεί να σας βοηθήσει με το σχεδιασμό γεύματος.

Φάρμακα: Ανάλογα με τη σοβαρότητα της ασθένειάς σας, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει φάρμακα για τη μείωση της φλεγμονής του ήπατος. Αυτά τα φάρμακα έχουν δείξει βραχυπρόθεσμο όφελος για κατάσταση του ασθενούς. Η θεραπεία με στεροειδή (πρεδνιζολόνη) είναι συνήθως το φάρμακο πρώτης γραμμής, ακολουθούμενο από πεντοξυφυλλίνη, εάν η θεραπεία με στεροειδή δεν λειτουργεί.

Οποιοσδήποτε έχει αλκοολική ηπατική νοσο θα βελτιώσει την υγεία και το προσδόκιμο ζωής αν σταματήσει να πίνει. Τα άτομα που έχουν λιπώδες ήπαρ ενδέχεται να μπορούν να καταναλώνουν αλκοόλ μετρίως μετά την βελτίωση της λιπώδους διήθησης. Τα άτομα με αλκοολική ηπατίτιδα ή αλκοολική κίρρωση θα πρέπει να σταματήσουν να πίνουν εντελώς. Για εκείνους τους ανθρώπους που πάσχουν από αλκοολική ηπατική νόσο και δεν σταματούν να πίνουν δυστυχώς οι προοπτικές και το προσδόκιμο ζωής είναι χαμηλό. Το ενδεχόμενο να παρουσιάσουν μια ποικιλία απειλητικών για τη ζωή προβλημάτων υγείας είναι υψηλό.