Μασσαλία, Γαλλία, 25-26 Νοεμβρίου 2019
Η αποποινικοποίηση της χρήσης οπιούχων ουσιών, καθώς και το πλάνο μιας διεθνούς χρηματοδότησης βασικών υπηρεσιών, θα συντελούσαν αποφασιστικά στη μείωση των θανάτων, των ασθενειών καθώς και του αριθμού των ενεργών χρηστών.
Προκειμένου οι κυβερνήσεις να ευαισθητοποιήσουν όλο και περισσότερους πολίτες να εξέλθουν επιτέλους από ένα συνεχή φαύλο κύκλο ασθενειών, ανέχειας ή και άγνοιας, θα πρέπει να υιοθετήσουν τα ακόλουθα δύο μέτρα:
- Πλήρης αποποινικοποίηση των ναρκωτικών ουσιών σε επίπεδο προσωπικής χρήσης
- Καίριες και επιτυχημένες παρεμβάσεις σε υγειονομικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, ιδίως μέσα από τα προγράμματα Needle / Syringe (NSP) και Naloxone and Opoid Substitution Therapy (OST).
Δεν νοείται πλέον να θεωρείται νόμιμη από τα όργανα της τάξης, η κατάσχεση εξαρτημάτων που αποδεδειγμένα μειώνουν ή και αποτρέπουν τον κίνδυνο της μετάδοσης του ιού HIV, της Ηπατίτιδας C (HCV), καθώς και άλλων ασθενειών που μεταδίδονται με το αίμα. Τέτοιοι κανόνες καθίστανται άμεσα υπεύθυνοι για χιλιάδες μολύνσεις και ασθένειες που θα μπορούσαν να είχαν εύκολα αποτραπεί και που δεν θα ήταν νοητό να επιτρέπονται σε άλλους τομείς της δημόσιας υγείας.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε:
- Την αναθεώρηση της υπάρχουσας νομοθεσίας, ώστε να δώσει ευκολότερη πρόσβαση σε προγράμματα όπως τα Needle / Syringe (NSP) και Naloxone and Opoid Substitution Therapy (OST)
- Τη νομοθεσία σχετικά με τη χρήση ουσιών ως επίκεντρο για την υγεία και την αξιοπρέπεια του χρήστη, καθώς και την κοινωνία στην οποία ανήκει. Επίσης, θα πρέπει να υπογραμμίζει τις ειδικές ανάγκες που υπάρχουν για τις γυναίκες χρήστες
- Την άμεση ανάγκη έναρξης διεθνών εκστρατειών κατά της στιγματοποίησης και απομόνωσης των χρηστών από την κοινωνία
- Την ίση πρόσβαση των χρηστών σε υγειονομικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς πόρους
- Την άμεση ίδρυση ποιοτικών, ασφαλών, αλλά και εύκολα προσβάσιμων κέντρων υποδοχής για χρήστες
- Την άμεση πρόληψη για τον ιό HIV και την Ηπατίτιδα C μέσα από προγράμματα εξέτασης και θεραπείας, τα οποία θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο Εθνικό Σχέδιο Υγείας κάθε χώρας και να διαχυθούν στις τοπικές κοινωνίες
Μέχρις ότου οι παραπάνω αλλαγές που προτείνουμε πραγματοποιηθούν, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε μόνοι μας το πρόβλημα, αποδεχόμενοι το ρίσκο της κοινωνικής έκθεσης, της άνισης διάκρισης και των ποινικών κυρώσεων.
