Η αντιιική θεραπεία για τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) θα πρέπει να χορηγείται σε παιδιά που ζουν με τη νόσο, για την πρόληψη των επιπλοκών της χρόνιας ηπατίτιδας C και της εξάπλωσής της, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Hepatology.
Η χρόνια λοίμωξη με ηπατίτιδα C είναι ένα πρόβλημα υγείας που πλήττει περίπου 71 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και αποτελεί κύρια αιτία για την ηπατική νόσο τελικού σταδίου, την κίρρωση και τον καρκίνο του ήπατος. Η πλειοψηφία των παιδιών που ζουν με ηπατίτιδα C αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να αναπτύξει εφ’ όρου ζωής ηπατική βλάβη, παρόλο που δεν είναι γνωστό εάν η λοίμωξη από τον HCV σε νεαρή ηλικία φέρει μεγαλύτερο ρίσκο για εξέλιξη της νόσου, σε σχέση με τη λοίμωξη σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Ωστόσο, στο πλαίσιο έρευνας που διεξήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο, σε δείγμα 1049 ασθενών με ηπατίτιδα C, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως η λοίμωξη με τον HCV στην παιδική ηλικία προκάλεσε σοβαρές ηπατικές βλάβες στο 32% των ασθενών, οι οποίες εμφανίστηκαν στα 33 τους χρόνια κατά μέσο όρο, ανεξαρτήτως ηλικίας και τρόπου λοίμωξης. Επίσης, παρατήρησαν πως όσοι είχαν εκτεθεί στον ιό και μολυνθεί κατά την γέννα, ανέπτυξαν κίρρωση του ήπατος νωρίτερα από τους υπόλοιπους.
Οι πιο συνήθεις τρόποι μετάδοσης στο ηλικιακό γκρουπ κάτω των 18 ετών ήταν:
- Ενδοφλέβιαχρήσηναρκωτικών (53%)
- Μετάγγισηαίματοςήπαραγώγων (24%)
- Μετάδοση κατά την γέννα (κάθετη) (11%)
Η ανάπτυξη ηπατοκυτταρικού καρκίνου παρατηρήθηκε στο 5%, μεταμόσχευση ήπατος διενεργήθηκε στο 4%, ενώ κατεγράφησαν θάνατοι στο 3% του δείγματος. Οι ερευνητές παρατήρησαν πως οι επιπτώσεις της ασθένειας ήταν πιο ήπιες για τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία πριν την ανάπτυξη προχωρημένης ηπατικής βλάβης.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν πως «Οι θεραπείες της ηπατίτιδας C πρέπει να παρέχονται στα παιδιά που νόσησαν κατά την παιδική ηλικία, καθώς υπάρχουν βάσιμες αποδείξεις αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης σοβαρής ηπατικής βλάβης κατά την ενήλικη ζωή τους».
