Η ισχυρή αγωγή για την αντιμετώπιση τουHIV μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα εάν έχεις και ηπατίτιδα Β, όπως ειπώθηκε παραπάνω.
Παρ’ όλα αυτά, μερικοί άνθρωποι με χρόνια συλλοίμωξη HIV και HΒV, έχουν λόγω του HIV πολύ εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, ειδικά όταν η διάγνωση του HIV γίνεται πολύ καθυστερημένα, δεν έχουν λάβει ως τότε αντιρετροϊκή αγωγή και έχουν εκδηλώσει ήδη σύνδρομο AIDS. Αυτά τα άτομα όταν αρχίζουν να λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή για να αντιμετωπίσουν τον HIV, είναι πολύ πιθανό να τους συμβεί για μια βραχυπρόθεσμη περίοδο μια αναζωπύρωση (επανενεργοποίηση) της ηπατίτιδας Β που μέχρι τότε είχε μείνει αφανής και δεν έδινε κάποιο σύμπτωμα εξαιτίας του πολύ εξασθενημένου ανοσοποιητικού τους συστήματος. Αυτό συμβαίνει γιατί η αγωγή για τον HIV αποκαθιστά μερικώς το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο έτσι γίνεται αποδοτικότερο στην αντίδραση σε λοιμώξεις όπως η ηπατίτιδα Β. Αυτή η μερικώς βελτιωμένη ανοσοποιητική αντίδραση μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε ενεργή ασθένεια ηπατίτιδας Β και πάντως σε αυτές τις περιπτώσεις είναι σχεδόν απίθανο το ανοσοποιητικό να αποκατασταθεί ποτέ πλήρως έτσι ώστε να οδηγήσει σε κάθαρση του HBV και ανοσία. Για την παρεμπόδιση πραγματοποίησης των παραπάνω αναζωπυρώσεων της ηπατίτιδας Β, συνιστάται ότι οι άνθρωποι με χρόνια λοίμωξη από ηπατίτιδα Β που ξεκινούν αγωγή και για τον HIV θα πρέπει να λαμβάνουν αγωγή που καταπολεμά ταυτόχρονα και τις δύο λοιμώξεις όπως αυτή αναφέρθηκε νωρίτερα.
