Στην Ελλάδα η 26η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών παρόλο που διεθνώς ονομάζεται: World Day against drug abuse and illicit trafficiking, δηλαδή ενάντια στην Κατάχρηση Ουσιών και της Παράνομης Διακίνησής τους. Για πολλά χρόνια οι πολιτικές για τα ναρκωτικά στην Ελλάδα έχουν επικεντρωθεί στη μάχη να εξαλείψουν τα ναρκωτικά, δηλαδή «στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών» όπως αναφέρεται επιστημονικά και υποστηρίζεται από χώρες που εφαρμόζουν άκρως συντηρητικές πολιτική όπως η Ρωσία και η Κίνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ακραίας έκφρασης αυτού του πολέμου διεθνώς, είναι η θανατική ποινή για εγκλήματα σχετιζόμενα με τα ναρκωτικά (συμπεριλαμβανομένης της εμπορίας και της διακίνησης, και της χρήσης ουσιών) που εφαρμόζεται σε χώρες όπως η Ινδονησία, η Κίνα, το Ιραν και η Σαουδική Αραβία. Μπορεί στην Ελλάδα να μην εφαρμόζονται τόσο ακραίες πολιτικές, ωστόσο τα τελευταία 4-5 χρόνια έχουν καταγραφεί μία σειρά πολυάριθμων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις αστυνομικές αρχές και την Πολιτεία προς τους ανθρώπους που κάνουν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών.
Ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» έχει αποτύχει τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας θυσιάζοντας τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων και επιφέροντας ένα αέναο «κυνήγι μαγισσών». Στην Ειδική Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά (UNGASS- Απρίλιος 2016) πολλές χώρες όπως και η Ελλάδα συμφώνησαν στην ενίσχυση πολιτικών που σέβονται πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα των ανθρώπων-χρηστών ψυχοδραστικών ουσιών και την παροχή υπηρεσιών πρόληψης-θεραπείας-επανένταξης.
Σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης για τα Ναρκωτικά (ΕΚΤΕΠΝ) για το έτος 2014 που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2016, η εκτίμηση του συνολικού αριθμού χρηστών υψηλού κινδύνου ηλικίας 15-64 ετών με κύρια ουσία τα οπιοειδή είναι 17.245. Επίσης, το 2014 αναφέρθηκαν 76 θάνατοι σχετιζόμενοι με τη χρήση ουσιών σύμφωνα με τα στοιχεία του Τμήματος Ναρκωτικών της Διεύθυνσης Δημόσιας Ασφάλειας Ελληνικής Αστυνομίας. Το 2014 λειτουργούσαν στην Ελλάδα συνολικά 107 δομές θεραπείας και 43 συμβουλευτικά κέντρα για την αντιμετώπιση της ουσιοεξάρτησης. Το σύνολο των ατόμων που έλαβαν υπηρεσίες θεραπείας κατά το 2014 ανέρχεται στα 13.253, εκ των οποίων 10.226 (77,2%) βρίσκονταν σε θεραπεία φαρμακευτικής αντιμετώπισης της εξάρτησης, 2.600 (19,6%) σε «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα, ενώ 427 (3,2%) δέχτηκαν παρεμβάσεις στο πλαίσιο του σωφρονιστικού συστήματος.
Σύμφωνα με τα επίσημα εθνικά στοιχεία του ΕΚΤΕΠΝ για το 2014, το 73,5% των ανθρώπων που εντάχθηκαν στις υπηρεσίες του ΟΚΑΝΑ και ΨΝΘ διαγνώστηκαν με αντισώματα έναντι του ιού HCV, και αντίστοιχα στις υπηρεσίες του ΚΕΘΕΑ σε ποσοστό 66,7%. Το 2014 ο αριθμός των νέων μολύνσεων από τον HIV λόγω της ενέσιμης χρήσης ήταν μειωμένος κατά περίπου 60% τόσο συγκριτικά με το 2013 (N=272), όσο και με το 2011 (Ν=266), οπότε και είχε καταγραφεί για πρώτη φορά η επιδημική έκρηξη του HIV στον πληθυσμό των χρηστών ενέσιμων ουσιών στην Ελλάδα. Η μείωση του αριθμού των νέων HIV μολύνσεων που συνδέονται με την ενέσιμη χρήση ουσιών το 2014 δείχνει περιορισμό της μετάδοσης του HIV στα δίκτυα χρηστών ουσιών σε συνδυασμό με την ανάπτυξη και την εντατικοποίηση των προγραμμάτων πρόληψης και μείωσης της βλάβης την περίοδο 2011-2013.
Τα επίσημα εθνικά στοιχεία και τα στατιστικά νούμερα είναι ισχυρά τεκμήρια για την αποτυχία της πολιτικής κατά των ναρκωτικών. Οι μαρτυρίες των ίδιων των ανθρώπων και των επαγγελματιών στο χώρο αποδεικνύουν τις πολλαπλές ελλείψεις υπηρεσιών και τις δυσμενείς συνθήκες διαβίωσής τους.
Όσο, λοιπόν, το «κυνήγι μαγισσών» θα συνεχίζεται τόσο ο Σύλλογος Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «Προμηθέας» θα διεκδικεί και θα συμμαχεί με την Κοινωνία των Πολιτών για να το σταματήσει, και να αντικατασταθεί με πολιτικές που θα υποστηρίζουν και θα σέβονται ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας τους ανθρώπους που κάνουν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών και όχι ως εγκληματίες. Θα διεκδικεί τη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης, της εκτεταμένης παροχής ναλοξόνης και άλλων δράσεων πρόληψης θανάτων από υπερδοσολογία, την παροχή συρίγγων και άλλων συνέργων ασφαλούς χρήσης όπως και συνολικά υπηρεσιών για την πρόληψη της μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών όπως οι Ηπατίτιδες και ο HIV. Θα διεκδικεί την ισότιμη πρόσβαση στο σύστημα υγείας και σε όλες τις θεραπευτικές επιλογές. Θα διεκδικεί τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους καθώς και την εξάλειψη του στίγματος και των διακρίσεων που υφίσταται σε καθημερινή βάση η συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων.
